Pieprzcie sobie ile chcecie. Zieloni wrócili i tylko to się liczy. Nie nawidzę sequeli, odgrzewania starych kotletów, ale jest w historii kinematografii kilka filmów, o których nie powinno się zapominać takich jak np. Batman, Superman, Gwiezdne Wojny czy właśnie TMNT. Od żółwi mieliśmy parę ładnych lat przerwy - filmy fabularne oglądałem gdy byłem jeszcze małym szkrabem - i teraz jest odpowiedni moment na odświeżenie pamięci.
Fabuła jest raczej składna, bohaterowie w animacji CGI, którą tak podniecają się twórcy wyglądają rzeczywiście dobrze - generalnie prawie wszystko było OK.
Ze strony amerykańskich twórców raziły mnie tylko dwa niewielkie minusy:
a) "Nieklimatyczny" wygląd Splintera - zbyt młody, ruchliwy, bardziej przypominał śliczne postacie z bajek Disneya niż starego, dobrego szczura
b) Niespodobało mi się to, że April i Splinter brali udział w walce (a właściwie w przypasku Sensei - sposób w jaki to robił). Wprawdzie ukazane jest jak April trenuje, ja jednak wolałem ją jako dziennikarkę niż wojowniczkę. Splinter natomiast daleki jest na polu bitwy od tego spokojnego, wyrafinowanego Splintera, który jednym ruchem pokonał Shredera. Szaleje, skacze, biega lepiej niż jego uczniowie. Trochę mi to przeszkodziło.

Natomiast ze strony polskich twórców (dubbing) przeżyłem jak zawsze (wyjątek - Shrek) ogromne rozczarowanie. O ile głosy były dobrane zupełnie przyzwoicie (Szyc poszalał xD )to teksty były koszmarne!
Splinter - duchowy przywódca, sensei, wieczny mistrz wali mi nagle tekstem: "Idę oglądać M jak Miłość". Albo jeden z żółwi wspominający o Radiu Maryja i o tym, że dla niego liczy się Prawo i Sprawiedliwość (nie uwierzę, że tekst o PiS był niezamierzony). Ludzie! To jest żenada!
Czy cholerni twórcy dubbingu nie mogą zrozumieć, że to już po prostu nie jest śmieszne? Czy w każdym dubbingowanym dziele muszą się powtarzać motywy polskich seriali czy polskiej sceny politycznej? Nie dość, że takie teksty są głupie, to w dodatku zupełnie wybijają z klimatu.

Tym nie mniej... ODJAZDOWO JEST BYĆ ŻÓŁWIEM : D